Światło Słowa Bożego

ŚW. APOSTOŁÓW FILIPA I JAKUBA – ŚWIĘTO

PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 15,1-8)
Zmartwychwstały Chrystus ukazał się Jakubowi

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem. Chyba żebyście uwierzyli na próżno. Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim Apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 19,2-3.4-5)

Refren: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.
Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14,6b i 9c)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem drogą, prawdą i życiem;
Filipie, kto mnie widzi, widzi i Ojca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 14,6-14)
Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do Tomasza: „Ja jestem drogą, prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”. Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”. Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: «Pokaż nam Ojca»? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Kontekst dzisiejszego fragmentu Ewangelii mówi o powrocie Jezusa do Ojca i, w swojej kolejności, o podobnej drodze dla uczniów. Ojciec jawi się jako meta do osiągnięcia, tam jest prawdziwy dom, miejsce przygotowane dla każdego. Jaka jest droga, która można tam dojść? Jest nią sam Jezus. Jezus nie jest jakąś drogą czy jedną z dróg. On jest Drogą w sposób wyjątkowy, jest Drogą jedyną. Chrystus przedstawiając siebie jako Drogę chce nam powiedzieć, że żaden człowiek sam z siebie nie może kontaktować się bezpośrednio z Ojcem niebieskim, nie może znać Go (por. 1,18), nie może wejść z Nim w relację. Między człowiekiem i Ojcem istnieje przepaść. Jezus, wcielony Syn Boży, przychodzi żeby tę przepaść zapełnić. On jest łącznikiem z Ojcem. To zaś dokonuje się na dwa sposoby, które św. Jan ukazał już w Prologu: Jezus objawia i objaśnia Ojca; Jezus daje boskie życie Ojca pozwalając nam uczestniczyć w Jego pełni (por. J 1,1-18). To w łatwy sposób pozwala nam uchwycić sens kolejnych określeń Jezusa: Prawda i Życie. Jezus jest Prawdą, tzn. ostatnim i definitywnym objawieniem Bożym, skierowanym do ludzi, punktem kulminacyjnym historii zbawienia (por. Hbr 1,1-2). W Nim objawiło się w sposób pełny prawdziwe oblicze Ojca. Jako taka Prawda stanowi praktyczną, niezawodną normę postępowania (por. J 3,21; 1 J 1,6; 3 J 3n). Jezus jest także Życiem, tzn. Tym, który mając w sobie pełnię życia boskiego udziela go nam. Można teraz połączyć oba te wyrażenia: Jezus jest Drogą – Tym, który łączy z Ojcem – właśnie dlatego, że jest objawieniem Ojca i daje nam życie Ojca.

Na ile Jezus jest moją Prawdą, Drogą i Życiem? Jaki jest cel mojego życia? Ku czemu dążę?…

I jeszcze Jezusowe słowa: „O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”. Kluczem do ich zrozumienia jest określenie „w imię moje” oznaczające po prostu łączność z Jezusem. Nie chodzi tu jedynie o jakąś zewnętrzna łączność, ale o wewnętrzne zjednoczenie wynikające z poznania Jezusa i z naśladowania Go, zjednoczenie będące owocem wspólnego życia z Nim (por. J 1,39). Takie zjednoczenie owocuje tym, że nasze prośby są zgodne z prośbami Jezusa, że nie my sami z siebie je tworzymy, ale tworzy je w nas sam Jezus, który wie co i kiedy jest nam potrzebne. Dlatego każda taka prośba jest wysłuchana przez Ojca. Albowiem ten, kto zjednoczył swój umysł i serce z umysłem i sercem Chrystusa nie będzie w stanie prosić o coś, co nie jest zgodne z wolą Ojca lecz tylko o to, co jest jej wypełnieniem.

W jaki sposób ja zanoszę moje prośby? Czy są one oparte jedynie na przywołaniu imienia Jezusa, czy też na prawdziwym wewnętrznym zjednoczeniu z Nim mojego umysłu i serca? …