ŚRODA
III TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 8,1b-8)
Ewangelia szerzy się poza Jerozolimą
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Ewangelia szerzy się poza Jerozolimą
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Po śmierci Szczepana wybuchło wielkie prześladowanie w
Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po
okolicach Judei i Samarii. Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim
żalem. A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety
i wtrącał do więzienia. Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo. Filip
przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i
skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem
opętanych wychodziły z wielkim krzykiem duchy nieczyste, wielu też
sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka radość zapanowała w tym
mieście.
Oto
słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 66,1-3a.4-5.6-7a)
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 66,1-3a.4-5.6-7a)
Refren: Niech
cała ziemia chwali swego Boga.
Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie, *
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu chwalebną oddajcie. *
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!
Morze na suchy ląd zamienił, *
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy! *
Jego potęga włada na wieki.
Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie, *
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu chwalebną oddajcie. *
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!
Morze na suchy ląd zamienił, *
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy! *
Jego potęga włada na wieki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,40)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne,
a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne,
a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6,35-40)
Jest wolą Ojca, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jest wolą Ojca, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus powiedział do ludu: „Jam jest chleb życia. Kto do Mnie
przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.
Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko,
co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz
nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby czynić swoją wolę, ale
wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze
wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu
ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy
w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym?”.
Oto
słowo Pańskie.
KOMENTARZ
„Jam jest chleb życia” – objawia nam
dziś Jezus. Żyć wiecznie – istnieć i nie
zginąć na wieki; posiadać życie bez końca – to największe pragnienie człowieka,
ponieważ został on stworzony przez Boga dla nieśmiertelności, a śmierć, której
podlega weszła na świat przez zawiść diabła (por. Mdr 2,23-24). Bóg jednak przez
śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna pokonał śmierć. Odtąd każdy człowiek, który uwierzy w Jezusa otrzymuje
dostęp do życia wiecznego, tego życia, które jest w Trójjedynym Bogu. Nikt
z nas nie ma bowiem życia sam z siebie i nikt nie może przy największej nawet
trosce dołożyć choćby minuty do swojego życia (por. Mt 6,27). Nasze życie jest
nam nieustannie dawane przez Boga i jest wyłącznie w Jego ręku.
„Jam jest chleb życia”
– mówi Chrystus, a więc jedynie w Nim jest nasze życie, bo On jest darem Ojca
dla nas ofiarowanym po to, byśmy żyli na wieki. Bez tego chleba, którym jest Osoba Bożego Syna nie mamy w sobie życia.
Prawdą jest, że wszyscy umrzemy, lecz ten, kto wierzy w Jezusa, zostanie przez
Niego wskrzeszony do życia wiecznego. Skoro Chrystus siebie samego nazywa chlebem,
tzn., że On ma być przez nas spożywany tak, jak spożywa się chleb. Chodzi tu o karmienie
się eucharystyczną obecnością Jezusa ukrytą pod postacią chleba, ale nie tylko
o nią. Potrzeba karmić się całą osobą
Jezusa, bo On cały jest chlebem życia. Karmić się Nim jako osobą, to przyjmować
Jego myśli, pragnienia, motywy działania… Karmić się Nim, to żyć Jego życiem,
pozwalać, aby Jego życie objawiało się w nas…
Co jest moim życiem? Czym karmię
siebie? Czy po każdym minionym dniu mogę powiedzieć, że jest we mnie więcej Chrystusa:
więcej Jego myśli, pragnień i czynów? …
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz