Światło Słowa Bożego

ŚW. ANDRZEJA BOBOLI – ŚWIĘTO

W diecezji drohiczyńskiej uroczystość głównego patrona diecezji. W pozostałych kościołach święto. W tych, w których nie obchodzi się uroczystości, przed Ewangelią jest tylko jedno czytanie.

PIERWSZE CZYTANIE (Ap 12,10-12a)
Zwyciężyli dzięki krwi Baranka

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo strącony został oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem. A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali życia aż do śmierci. Dlatego radujcie się, niebiosa oraz ich mieszkańcy”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34,2-3.4-5.6-7.8-9)

Refren: Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 1,10-13.17-18)
Abyście byli jednego ducha

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Upominam was, bracia, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście byli zgodni i by nie było wśród was rozłamów; byście byli jednego ducha i jednej myśli. Doniesiono mi bowiem o was, bracia moi, przez ludzi Chloe, że zdarzają się między wami spory. Myślę o tym, co każdy z was mówi: „Ja jestem Pawła, a ja Apollosa; ja jestem Kefasa, a ja Chrystusa”. Czyż Chrystus jest podzielony? Czyż Paweł został za was ukrzyżowany? Czyż w imię Pawła zostaliście ochrzczeni? Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża. Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 17,19)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie,
aby i oni byli uświęceni w prawdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 17,20-26)
Aby stanowili jedno

Słowa Ewangelii według świętego Jana

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: „Ojcze Święty, proszę nie tylko za nimi, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie, aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie. Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            Być może nigdy do końca nie przenikniemy siły i mocy, jaka płynie w nasze życie z tej dzisiejszej Jezusowej modlitwy. On zawsze żyje, aby się wstawiać za nami (por. Hbr 7,25). Modlitwa Jezusa nie ma końca, nie przestaje płynąc ku sercu Ojca. Ojciec natomiast zawsze wysłuchuje Syna (por. J 11,42). Słowa, które słyszymy w dzisiejszym fragmencie Ewangelii nie są słowami skierowanymi bezpośrednio do uczniów, a więc także nie bezpośrednio do nas, ale do Ojca. Chrystus zatem wcale nie wzywa nas do jedności, nie mówi nam, abyśmy starali się być jedno, lecz jedynie prosi Ojca o tę jedność dla nas. Dlaczego? Otóż On doskonale wie, że nasza jedność nie może zostać zbudowana żadnym ludzkim wysiłkiem, lecz jest jedynie darem Ojca, owocem doświadczenia Jego bezinteresownej miłości.

Skoro nasza jedność jest darem Ojca, to czy zatem mamy być biernymi i jedynie o nią prosić? Absolutnie nie, ponieważ Chrystus prosząc Ojca o jedność, nie pozostaje bierny, lecz pozwala, aby ta jedność, którą Ojciec chce obdarzyć przyszła przez Jego osobę, aby to w Nim objawiła się miłość Ojca do uczniów: Syn Boży miłuje tak, jak został umiłowany; On w sobie zadaje śmierć wrogości i przez swoją śmierć na krzyżu wprowadza pokój oraz jednoczy nas ze sobą (por. J 15,9; Ef 2,14-16; Kol 1,20). Prosić Ojca o jedność wraz z Jezusem, to zatem wraz z Nim oddawać własne życie, to wraz z Nim nieustannie w sobie samym zadawać śmierć wrogości, to kochać Jego bezinteresowną i przebaczającą miłością… Jedność rodzi się wtedy, kiedy przyjmujemy Bożą miłość i nie stajemy się Jej zbiornikami, lecz kanałami względem naszych braci i sióstr.

Co przepływa przeze mnie do moich bliźnich? Co moja obecność wnosi w życie drugich osób? Na ile wraz z Jezusem zadaję w sobie samym śmierć mojej wrogości do innych?…