Chwila refleksji

 „Chroń mnie, Ojcze Prawdy, przed wyniosłym słowem. 

Gdy się modlę Tobie, w ciszy, Ty jeden znasz moją prawdę; 

nie dopuść, by słowa moje przerastały moją prawdę. 

Ty jeden znasz człowieka i nie trzeba, aby Ci cokolwiek mówić o człowieku. 

Nie dopuść, bym ja mówił Ci o sobie coś wielkiego, 
coś przyrosłego, wygórowanego. 

Gdy Ci mówię, żem największy grzesznik, 

Ty wiesz, czy nie myślę czegoś na swoje usprawiedliwienie, 

czy nie widzę w duchu większych nad siebie grzeszników; 

nie dopuść, by między moim słowem a myślą była luka. 

Gdy Ci mówię, że Cię kocham, nie dopuść, bym Ci kłamał. 

Gdy mówię, że żałuję, nie pozwól, by serce zostało chłodne. 

Niech słowo moje będzie w prawdzie, 
niech będzie prawdziwe, oględne, ale rzetelne. 

Chroń mnie, Ojcze Słowa, od nadużycia słowa. 

Wejdź w świat moich myśli i uporządkuj je, 

bym nie starał się słowami i myślami zwodzić Ciebie, imponować Ci. 

Chroń mnie przed całą tą „literaturą”, przed wyobraźnią, 

przed twórczością, przed nadprodukcją słowa… 

Obym zamilkł nawet myślą, gdy stoję przed Tobą, 
który patrzysz w serca i czytasz w myślach… 
Scrutans corda et renes, Deus.”

Kard. S. Wyszyński ("Zapiski więzienne")