„STRUMIEŃ” – JAN PAWEŁ II
Co mi mówisz górski
strumieniu?
W którym miejscu ze mną się spotkasz?
Ze mną, który także przemijam?...
W którym miejscu ze mną się spotkasz?
Ze mną, który także przemijam?...
Zatrzymaj się
- to przemijanie ma sens!
- to przemijanie ma sens!
Potok się nie zdumiewa,
lecz zdumiewa się człowiek!
lecz zdumiewa się człowiek!
Kiedyś temu zdumieniu
nadano imię "Adam".
nadano imię "Adam".
Zatrzymaj się...
...we mnie jest miejsce spotkania
" z Przedwiecznym Słowem"
...we mnie jest miejsce spotkania
" z Przedwiecznym Słowem"
Jeśli chcesz znaleźć źródło
musisz iść do góry, pod prąd.
musisz iść do góry, pod prąd.
Gdzie jesteś źródło?
Cisza.
Dlaczego milczysz?
Jakże starannie ukryłeś
tajemnicę twego początku.
Cisza.
Dlaczego milczysz?
Jakże starannie ukryłeś
tajemnicę twego początku.
Pozwól mi wargi umoczyć
w źródlanej wodzie,
odczuć świeżość.
w źródlanej wodzie,
odczuć świeżość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz