Cały świat jest
wypełniony znakami Boga i Jego wołaniem!
Zacznijmy więc
nasze studia na tym Uniwersytecie Stworzenia.
Chcę uczyć się od
wody,
która nigdy się nie cofa.
Chcę uczyć się od kwiatów
wesołych,
pachnących i żyjących w bezgranicznej ciszy.
Chcę uczyć się od korzeni,
które zagłębione w
ciemności ziemi, wierzą w słońce.
Chcę uczyć się od ptaków,
jak żyć na świecie nie
będąc z nim związanym.
Chcę uczyć się od brzegów rzeki,
które wpatrują się w siebie z szacunkiem.
Chcę uczyć się od drzewa,
jak znosić gorąco i dawać innym ochłodę.
Mogę się uczyć nawet od źdźbła trawy:
zdeptane, podnosi się znów
i patrzy ufnie w niebo jak na swoją własność.
Mogę się uczyć nawet od kropli wody:
zawiera ona w sobie wszystkie kolory tęczy.
Mogę się uczyć od
drzewka oliwnego:
oddaje się nam
wszystkim, aż do ostatniego potu
i nie pragnie się
oszczędzać.
Uczę się od
szczytów gór:
otoczone są zewsząd
światłem, a żyją zatopione w pokornej ciszy.
Uczę się od jutrzenki:
ona emanuje swoje piękno nawet, gdy nikt na
nią nie patrzy.
Uczę się…
Uczę się od całego
stworzenia jak
pojąć Stwórcę!
Bł. Izaak Stella
(mnich ang.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz