Światło Słowa Bożego

CZWARTEK I TYGODNIA WIELKANOCNEGO
(OKTAWA WIELKANOCNA)

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 3,11-26)
Bóg naszych ojców wsławił Sługę swego

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym. Na ten widok Piotr przemówił do ludu: „Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się świętego i sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami. I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, Imię to przywróciło siły. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie. Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak przełożeni wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków. Powiedział przecież Mojżesz: «Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu». Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców. Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: «Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi». Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił wam w sprawie odwrócenia się każdego z was od swoich grzechów”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 8,2 i 5.6-7.8-9)

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

O Panie, Panie nasz, *
jak przedziwne jest imię Twoje po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118,24)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 24,35-48)
Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: „Pokój wam”. Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: „Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam”. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: „Macie tu coś do jedzenia?” Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec wszystkich. Potem rzekł do nich: „To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach”. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: „Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            Jezus zmartwychwstały przychodzi do swoich uczniów, aby ostatecznie przekonali się o Jego zmartwychwstaniu. Pozwala się dotknąć, pokazuje im swoje rany, aby zobaczyli, że ma prawdziwe ciało i nie jest duchem.. Ale nie chodzi Mu jedynie o to, aby uznali ten fakt, lecz przede wszystkim, aby doświadczyli na sobie jego skutków i w ten sposób sami byli świadkami tego. Albowiem w imię Jezusa – który umarł i zmartwychwstał – będzie głoszone nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Uczniowie, którzy w godzinie Jego męki odeszli od Jezusa, zanim będą świadczyć, iż Bóg przebacza, sami potrzebują otworzyć się na Jego przebaczenie, na Jego bezinteresowną miłość. Dlatego też Jezus mówi im na powitanie: „pokój wam!”, tak jakby chciał powiedzieć: „przyczyniliście się od mojej śmierci, ale Wasze grzechy są już odpuszczone”. On nie wyrzuca im zdrady, odejścia i pozostawienia Go strażom… itd., ale daje jedynie pokój. Śmierć Jezusa zgładziła już przecież wszystkie ludzkie grzechy, a Jego zmartwychwstanie obdarzyło wszystkich nowym życiem, życiem samego Boga (por Rz 6,1-12). My, którzy skazujemy Jezusa na śmierć naszymi grzechami, w Jego zmartwychwstaniu otrzymujemy siłę do odrzucenia każdego grzechu od siebie. Podkreśla to dziś św. Piotr w pierwszym czytaniu. Nawrócić się do Boga, to zatem uwierzyć w Jego bezinteresowną miłość i pozwolić się kochać. Nawrócić się, to być pewnym, że Bóg z miłości usprawiedliwił nas (por. Rz 8,31-39), ponieważ Chrystus, który oddał na krzyżu swoje życie za zbawienie świata, stoi teraz przed nami jako Pan Zmartwychwstały. On przychodzi do nas tak, jak wówczas przyszedł do uczniów; przyszedł, abyśmy doświadczyli tej bezinteresownej i przebaczającej miłości i stali się jej świadkami. Jego miłość promieniuje z każdego słowa i z każdego gestu uczynionego wobec uczniów...