Wiersze

„Psalm śpiewany u stóp Góry Ośmiu Błogosławieństw” (cz.V) – Roman Brandstaetter

V

Zmiłuj się, Boże, zmiłuj się nade mną

I zgładź mą winę, i zmyj z mego serca

Brud nieprawości,

Chociaż często nie jestem świadomy mojej winy

Ani nie umiem odczytać mojej ukrytej skazy,

Gdyż bark mi klucza do owych symbolów,

Które są znakiem mego bezeceństwa.

W grzechu poczęty, z łona mojej matki

Na świat przyszedłem, objuczony mnóstwem

Brudnych kompleksów, których nie umiem

Ani ocenić, ani zdefiniować.

Moje zbawienie widzę tylko w Tobie,

Bo tylko łaska może mnie wybawić

Z tego chaosu. Pokrop mnie hyzopem,

A będę, Boże, z mych win oczyszczony

I nad śnieg bielszy. I daj mi usłyszeć

Weselny koncert, by się radowały

Przepaści moje i skruszone kości.

Zdejm ze mnie ciemność i ukryte żądze,

Głębie bez miary i niepokój głęboki,

I uczyń mnie jasnym nurtem,

Abym wciąż nie musiał

Grzechu wyrównywać grzechem.

Czekam na Twoją łaskę, wielki Boże,

Która wypełni całą moją świadomość

I podświadomość, aż do ostatecznych

Granic mojej butwiejącej egzystencji.