Wiersze

„Wywoływanie” – M. I. Kosmala

Każda codzienność
pełna jest Twoich szeptów
między wierszami
delikatne pianissimo Twoich nagleń
ale
czasem w trzasku spalających się chwil
jak w ognistym krzewie
Twoje milczenie płonie wołaniem
JAM JEST!
i czeka mego amen
gdy wypełniam zadaną wiarę
jak roztargnione dziecko
czytając elementarz do góry nogami

(1976)