Światło Słowa Bozego

NARODZENIE PAŃSKIE – UROCZYSTOŚĆ

MSZA W NOCY – PASTERKA

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 9,1-3.5-6)
Syn został nam dany

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków
zabłysło światło.
Pomnożyłeś radość,
zwiększyłeś wesele.
Rozradowali się przed Tobą,
jak się radują we żniwa,
jak się weselą
przy podziale łupu.
Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo
drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemięzcy
jak w dniu porażki Madianitów.
Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
Wielkie będzie Jego panowanie
w pokoju bez granic
na tronie Dawida
i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni
prawem i sprawiedliwością,
odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96,1-2,3 i 10ac,11-12,13)

Refren: Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.

Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by sądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według prawdy.

DRUGIE CZYTANIE (Tt 2,11-14)
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2,10-11)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Zwiastuję wam radość wielką,
dziś narodził się nam Zbawiciel,
którym jest Jezus Chrystus.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 2,1-14)
Dzisiaj narodził się nam Zbawiciel

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach,  a na ziemi pokój  ludziom, w których ma upodobanie”.

Oto słowo Pańskie.

MSZA O ŚWICIE

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 62,11-12)
Przyszedł Zbawiciel

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Oto co Pan obwieszcza
wszystkim krańcom ziemi:
Mówcie do Córy Syjońskiej:
«Oto twój Zbawca przychodzi.
Oto Jego nagroda z Nim idzie
i zapłata Jego przed Nim.
Nazywać ich będą «Ludem Świętym»,
odkupionymi przez Pana.
A tobie dadzą miano: «Poszukiwane»,
«Miasto nie opuszczone»”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97,1 i 6,11-12)

Refren: Światło zabłyśnie, bo Pan się narodził.
Pan króluje, wesel się ziemio, *
radujcie się liczne wyspy!
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu sprawiedliwi *
i sławcie Jego święte imię.

DRUGIE CZYTANIE (Tt 3,4-7)
Bóg zbawił nas z miłosierdzia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Gdy ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi, nie dla uczynków sprawiedliwych, jakie zdziałaliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym. Wylał Go na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2, 14)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 2,15-20)
Pasterze znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach,  a na ziemi pokój  ludziom, w których ma upodobanie”.

Oto słowo Pańskie.

MSZA W DZIEŃ

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 52,7-10)
Cała ziemia zobaczy zbawienie Boże

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

O jak są pełne wdzięku na górach
nogi zwiastuna radosnej nowiny,
który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście,
który obwieszcza zbawienie,
który mówi do Syjonu:
„Twój Bóg zaczął królować”.
Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos,
razem wznoszą okrzyki radosne,
bo oglądają na własne oczy
powrót Pana na Syjon.
Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem,
wszystkie ruiny Jeruzalem!
Bo Pan pocieszył swój lud,
odkupił Jeruzalem.
Pan obnażył już swe ramię święte
na oczach wszystkich narodów;
I wszystkie krańce ziemi zobaczą
zbawienie naszego Boga.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98,1,2-3ab,3cd-4,5-6)

Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją *
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach i przy dźwięku rogu, *
na oczach Pana i Króla się radujcie.

DRUGIE CZYTANIE (Hbr 1,1-6)
Bóg przemówił do nas przez Syna

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: „Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził?” I znowu: „Ja będę Mu ojcem, a On będzie mi synem”. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: „Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży”.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zajaśniał nam dzień święty,
pójdźcie narody, oddajcie pokłon Panu,
bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 1,1-18)
Słowo stało się ciałem

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga,
Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o Światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością,
lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości.
Była Światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo,
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego,
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
Słowo stało się ciałem
i zamieszkało między nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.

Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            „Bóg się rodzi, moc truchleje… ma granice nieskończony… cóż masz niebo nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście swoje, wszedł między lud ukochany…” Wszechmocny i nieogarniony Bóg stał się Człowiekiem. Patrząc na Niego – małe i bezbronne dziecko leżące w ubogim żłobie w stajni – uczmy się od Niego Jego postępowania i metod. Czy my tak byśmy zaplanowali narodziny swojego jedynego i umiłowanego dziecka? A Bóg tak właśnie zaplanował narodziny swojego umiłowanego Syna. Bóg chciał, aby tak właśnie wyglądało jedno z największych wydarzeń w historii świata. Bóg Stwórca przychodzi do nas i staje się Człowiekiem, chce przeżyć życie jak każdy z nas i nie gardzi niczym co ludzkie. Pokazuje nam w ten sposób, że jest po naszej stronie.

To wielkie wydarzenie, jakim jest narodzenie Syna Bożego, dokonuje się – poza sceną ukazania się aniołów pasterzom – w sposób zwykły i niepozorny. Bóg nie czyni niczego na pokaz, nie przychodzi w wielkim splendorze, pośród nadzwyczajnych zjawisk i nie narzuca ludziom swej obecności. Wręcz przeciwnie: Bóg przychodzi i pozwala ludziom zajmować się własnymi sprawami; godzi się, aby człowiek Go odrzucił, wyprosił. Nie ma dla Niego miejsca w gospodzie, więc idzie do stajni. Oto jak wszechmocny Bóg jest bezbronny wobec wolności człowieka. On pozwala bez obrażania się i karania, zamknąć przed sobą drzwi mieszkań oraz ludzkich serc. Bóg bowiem zawsze szanuje wolność człowieka. Jak bardzo Bóg musi być pokorny i jak bardzo musi nas kochać, że nie szuka odwetu, lecz wciąż ma dla nas tę samą miłość. On kocha, bo jest Miłością i inaczej nie może. Pokora, ubóstwo, cichość… My często boimy się odkrywać u Boga te tak inne od naszych wartości. Dlaczego? Bo wiemy, ze kiedy je odkryjemy, to trzeba nam będzie je realizować. Pokora, ubóstwo, cichość… Czy kocham takiego Jezusa? Nie, czy wiem, że jest taki, ale czy takiego kocham i czy za takim chce iść? Czy chcę wraz z Nim zaczynać od Betlejem?

Narodzenie Boga to jednocześnie narodziny człowieka, ponieważ przyjście na świat Boga w ludzkim ciele niszczy jad, którym w raju szatan zatruł pierwszych ludzi, a wraz z nimi i nas. Otóż diabeł wmówił im wtedy, że Bóg jest dla nich największym zagrożeniem, że ich Stwórca nie chce, aby oni stali się tacy, jak On (por. Rdz 3). Ta „trucizna” oszustwa szatana wciąż w nas krąży, jako skutek grzechu pierworodnego. Boimy się Boga, zamykamy przed Nim drzwi, nie wpuszczamy Go do wielu naszych miejsc, ponieważ odbieramy Go jako zagrożenie dla naszej wolności, dla naszych planów… itp. Patrząc na nowonarodzonego Syna Bożego „odtruwamy się”, ponieważ widzimy, że Bóg jest bezbronnym i słabym dzieckiem, a więc, że to nie On zagraża człowiekowi, ale człowiek Jemu.

Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt sceny narodzenia: noc. Syn Boży rodzi się w nocy, a noc kojarzy się z chłodem, lękiem, niebezpieczeństwem… W jęz. biblijnym jest ona czasem panowania ciemności. Każdy z nas ma w swoim życiu noce, które się dłużą, noce pełne lęku, chłodu, gęstej ciemności własnego grzechu… Jednakże po tej nocy narodzenia Chrystusa już żadna nasza noc nie będzie taka sama, bo wraz z Nim w każdą noc weszło światło i ciepło Bożej miłości…