Światło Słowa Bożego

WTOREK IV TYGODNIA WIELKANOCNEGO

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 11,19-26)
Pierwsi „chrześcijanie” w Antiochii

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc słowo samym tylko Żydom. Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i opowiadali Dobrą Nowinę o Panu Jezusie. A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jerozolimie. Wysłano do Antiochii Barnabę. Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę dla Pana. Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Pawła. A gdy znalazł, przyprowadził go do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 87,1a i 2 i 3a.4-5.6-7)

Refren: W ręce Twe, Panie, składam ducha mego.
Na świętych górach Jego miasto: +
umiłował Pan bramy Syjonu *
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *
miasto Boże.

Wymienię Egipt Babilon wśród tych, co mnie znają, +
oto Filistea, Tyr, i Etiopia. *
nawet taki kraj tarn się narodził.
O Syjonie powiedzą: „Każdy człowiek urodził się na nim, *
a Najwyższy sam go umacnia”.

Pan zapisuje w księdze ludów: *
„Oni się tam narodzili”.
I tańcząc śpiewać będą; *
„Wszystkie moje źródła są w tobie”.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10,27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mojego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 10,22-30)
Moje owce słuchają mojego głosu

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: „Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie”. Rzekł do nich Jezus: „Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. Moje owce słuchają mojego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            Jezus jest jedno z Ojcem, tzn. w Jego Osobie możemy zobaczyć Ojca (por. J 14,9). Syn i Ojciec nie są jedną osobą, ale stanowią jedno, tzn. każde pragnienie, czyn, myśl, słowo… Jezusa jest jednocześnie pragnieniem, czynem, myślą, słowem… Ojca. Ojciec uobecnia się przez Jezusa. Zobaczyć Ojca w Jezusie można jedynie przez wiarę, która wyraża się w słuchaniu i wypełnianiu słów Jezusa: owce słuchają Jego głosu i idą za Nim. To w tej drodze podążania za Chrystusem odsłania się wierzącemu prawdziwe oblicze Ojca. Co więcej, wierzący zostaje wprowadzany w tę jedność, jaka jest między Ojcem i Synem. Jedność Ojca i Syna nie jest bowiem ich zamknięciem w sobie, lecz otwarciem i zaproszeniem do udziału w tej jedności. Bóg chce dzielić się swoim własnym życiem z człowiekiem i czyni to w Jezusie. Tak, jak Ojciec jest w Jezusie, a Jezus w Ojcu, tak właśnie chcą Oni, abyśmy wszyscy byli w nich jedno. O to przecież modli się Jezus tuż przed swoja męką (por. J 17,21). Przyjmując usposobienie Jezusa, stajemy się jedno z Ojcem i jedno z naszymi braćmi i siostrami (por. Flp 2,2-5). Wzajemna jedność pomiędzy nami nie jest wynikiem przyjmowania myślenia, decyzji i pragnień innych osób, lecz tylko i wyłącznie rezultatem przyjęcia Jezusowego stylu życia. Potrzeba mi zatem dziś zobaczyć jaka jest moja jedność z Bogiem w moim umyśle, woli i sercu. Jakiego Boga ja objawiam swoim sposobem myślenia, działania, pragnienia? Na ile jest to Ojciec, którego objawił nam Chrystus? Jaka jest moja jedność z osobami żyjącymi tuz obok? Po tej wzajemnej jedności poznaję moją jedność z Bogiem, tak jak drzewo poznaje się po owocach...