CZWARTEK V TYGODNIA WIELKIEGO POSTU
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 17,3-9)
Przymierze Boga z Abrahamem
Czytanie z Księgi Rodzaju
Przymierze Boga z Abrahamem
Czytanie z Księgi Rodzaju
Abram padł na oblicze, a Bóg tak do niego mówił: „Oto
moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów. Nie będziesz więc
odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie
ojcem mnóstwa narodów. Sprawię, że będziesz niezmiernie płodny, tak że staniesz
się ojcem narodów i pochodzić będą od ciebie królowie. Przymierze moje, które
zawieram pomiędzy tobą a Mną oraz twoim potomstwem, będzie trwało z pokolenia w
pokolenie jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego
potomstwa. I oddaję tobie i twym przyszłym potomkom kraj, w którym przebywasz,
cały kraj Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem”. Potem Bóg rzekł
do Abrahama: „Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia,
zachowujcie przymierze ze Mną”.
Oto słowo
Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105,4-5.6-7.8-9)
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105,4-5.6-7.8-9)
Refren: Pan Bóg pamięta o przymierzu
swoim.
Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.
Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały.
Na wieki On pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.
Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.
Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały.
Na wieki On pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 95,8ab)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (J 8,51-59)
Abraham ujrzał mój dzień
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Abraham ujrzał mój dzień
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus powiedział do Żydów: „Zaprawdę, zaprawdę
powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki”. Rzekli
do Niego Żydzi: „Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy, a Ty
mówisz: «Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wiek». Czy Ty
jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli.
Kim Ty siebie czynisz?” Odpowiedział Jezus: „Jeżeli Ja sam siebie otaczam
chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza,
o którym wy mówicie: «Jest naszym Bogiem», ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak
znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja
Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że
ujrzał mój dzień, ujrzał go i ucieszył się”. Na to rzekli do Niego Żydzi:
„Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?” Rzekł do nich
Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem”. Porwali
więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze
świątyni.
Oto słowo
Pańskie.
KOMENTARZ
„Jeśli
kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki” – mówi dziś Pan Jezus
do Żydów i do każdego z nas. Tą nauką
jest On sam. To już nie jest zbiór przepisów: nakazów i zakazów, jak to
było w Starym Testamencie, ale jest to
Słowo Boga, które stało się Ciałem (por. J 1,14), to osoba Jezusa Chrystusa.
Zachowywanie Jego nauki jest więc równoważne z budowaniem coraz głębszej więzi
z Nim. On jest Synem, który jako jedyny zna Ojca i objawia Go nam przez
swoją osobę (por. J 1,18). Kto widzi Jezusa, widzi także Ojca, bo Ojciec jest w
Nim, a On w Ojcu (por. J 14,9-10). Życie wieczne polega właśnie na poznaniu Syna i Ojca, na uczestnictwie w ich miłości (por. J 17,3.24).
Żydzi pytają Jezusa kim siebie czyni. Tymczasem Jezus nikim siebie nie czyni, ale po prostu
objawia to, kim od zawsze jest: „Zanim
Abraham stał się, Ja jestem”. Jezus jest Synem Bożym. Owe Boże synostwo jest Jego chwałą, którą otacza
Go Ojciec. Ono nie jest chwałą, którą Syn otacza sam siebie, ale jest dziełem
Ojca. Chrystus tę swoją chwałę przekazał również nam: w Nim bowiem i przez wiarę w Niego my także staliśmy się dziećmi Boga (por.
J 1,12). Potrzeba nam dziś zobaczyć na
ile bycie dzieckiem Boga – dzieckiem umiłowanym, strzeżonym i prowadzonym – jest
rzeczywiście całą moją chwałą? Do czego dążę: czy do tego, aby pełniej być
dzieckiem? W czym widzę swoją chwałę? …
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz