Światło Słowa Bożego

PIĄTEK V TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

PIERWSZE CZYTANIE  (Jr 20,10-13)
Pan czuwa nad sprawiedliwym

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Tak, słyszałem oszczerstwo wielu: „Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego!” Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: „Może da się zwieść, tak że go zwyciężymy i wywrzemy swą pomstę na nim!” Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą. Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego, patrzysz na sumienie i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę nad nimi! Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę. Śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana. Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 18,2a-3.4-6a.7)

Refren: Pana wzywałem i On mnie wysłuchał.

Miłuję Cię, Panie, mocy moja, *
Panie, opoko moja i twierdzo, mój wybawicielu.
Boże, skało moja, na którą się chronię, *
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.

Wzywam Pana, godnego chwały, *
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Ogarnęły mnie fale śmierci +
i zatrwożyły odmęty niosące zagładę, *
opętały mnie pęta otchłani, schwyciły mnie sidła śmierci.

Wzywałem Pana w moim utrapieniu, *
wołałem do mojego Boga
i głos mój usłyszał ze świątyni swojej, *
dotarł mój krzyk do Jego uszu.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (J 6,63b.68b)

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,
Ty masz słowa życia wiecznego.

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA  (J 10,31-42)
Jezus oskarżony o bluźnierstwo

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: „Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować ?” Odpowiedzieli Mu Żydzi: „Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga”. Odpowiedział im Jezus: «Czyż nie napisano w waszym Prawie: «Ja rzekłem: Bogami jesteście?» Jeżeli Pismo nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże — a Pisma nie można odrzucić - to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: «Bluźnisz», dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym? Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie. Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu”. I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał. Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. I wielu tam w Niego uwierzyło.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            Kiedy Jezus objawia swą jedność z Ojcem: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy”, Żydzi odbierają to jako bluźnierstwo i chcą Go ukamienować. A Chrystus ze spokojem zaczyna z nimi dialogować, nie zważając na kamienie w ich rękach. Jego miłość do nich – której jeszcze nie dostrzegają – jest większa od zła, które chcą Mu wyrządzić. Żydzi uważają, że Jezus będąc zwykłym człowiekiem czyni siebie Bogiem. Tymczasem jest zupełnie odwrotnie: On będąc Bogiem uczynił się zwykłym Człowiekiem (por. J 1,1-3.14; Flp 2,6-11). Oprócz argumentu z Prawa Jezus powołuje się na świadectwo własnych dzieł, które są wystarczającym powodem, aby Mu wierzyć. Całe działanie Jezusa, każde Jego słowo jest bowiem dziełem Ojca i objawia wewnętrzną jedność Jezusa z Ojcem. Jezus ukochał nas tak, jak sam jest kochany przez Ojca (por. J 15,9). Ta Jego miłość objawi się w pełni podczas męki i śmierci, kiedy to na krzyżu odda za nas swoje życie (por. J 13,1) i odda je zarówno za tych, którzy w Niego wierzą, jak również za tych, którzy nie wierzą i krzyżują Go (por. Łk 23,34). On nikogo nie wyklucza ze swojej miłości.

            Tak jak Jezus został posłany na ziemię, aby objawić w sobie Ojca przez miłość, tak każdy z Jego uczniów jest posłany, aby w sobie objawić życie Chrystusa poprzez taką samą miłość (por. J 13,34; 15,10-12; Ga 1,15-16). Na ile w moim życiu objawiają się dzieła Bożego Syna, Jego sposób miłowania, Jego dążenia…, a na ile moje własne?