Światło Słowa Bożego

ŚRODA III TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

PIERWSZE CZYTANIE  (Pwt 4,1.5-9)
Wezwanie do zachowania przykazań

Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz przemówił do ludu, mówiąc: „A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Bóg mój, Pan, abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które, usłyszawszy o tych prawach, powiedzą: «Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny». Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Bóg nasz, Pan, ilekroć Go prosimy? Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś nadaję? Tylko się strzeż bardzo i pilnuj swej duszy, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 147,12-13.15-16.19-20)

Refren: Kościele święty, chwal Twojego Pana.

Chwal, Jerozolimo, Pana, *
wysławiaj Twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.

Śle swe polecenia na krańce ziemi, *
a szybko mknie Jego słowo.
On prószy śniegiem jak wełną *
i szron rozsypuje jak popiół.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów, *
nie oznajmił im swoich wyroków.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (J 6,63b.68b)

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,
Ty masz słowa życia wiecznego.

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA  (Mt 5,17-19)
Kto wypełnia przykazania, ten będzie wielki w królestwie niebieskim

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            Słowa Prawa dla Izraelitów były darem Boga, były Bożymi słowami. Oni otrzymali Prawo w bardzo ważnym momencie swojej historii: wyjścia z Egiptu. Przestrzeganie Prawa miało na celu pamiętanie o dobroci i miłosierdziu Boga, który uwolnił ich z niewoli oraz wyrażenie miłości do tego Boga (zob. Wj 13,9). Mojżesz, wzywając Izraelitów do przestrzegania praw i nakazów Boga, wskazuje na jeszcze jeden ważny cel takiego postępowania: „abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców”; „abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie”. Prawo dawało więc Izraelitom życie i ziemię, jednakże nie samo Prawo, lecz kontakt, który przez nie Izraelita nawiązywał z Bogiem. Bóg – dając swojemu narodowi życie i ziemię – chciał jedynie, aby to życie Jego ludu pozostawało w łączności z Nim, który jest dobry i miłosierny; by Jego lud był tak święty, jak On (zob. Kpł 19,2 ).

            Pan Jezus mówi dziś, że nie przyszedł znieść ani tego Prawa, ani Proroków, lecz przyszedł je wypełnić. On bowiem – jako Syn znający serce Ojca – jest Tym, który doskonale spełnił Boże przykazania i trwa w Jego miłości (zob. J 15,10). Zbawiciel ukazał tym samym źródło i cel Prawa, które Bóg dał Izraelitom: miłość Boga i bliźniego (zob. Mt 22,35-40), a nie zewnętrzny przepis pomijający dobro drugiego człowieka (zob. Mk 3,1-6). Jezus umiłował nas do końca, miłością największą, tzn. oddającą życie za umiłowanych (zob. J 15,13). Św. Paweł – który spotkał Chrystusa zmartwychwstałego i w którym potem Chrystus żył (zob. Ga 2,20) – odkrył, iż to właśnie miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa (zob. Rz  13,10). Apostoł po swoim nawróceniu kierował się już jedynie tą miłością Chrystusa oddającego życie za swoich braci, to jedynie ta miłość go przynaglała (zob. 2Kor 5,14).

Sam Jezus Mistrz wzywał swoich uczniów do trwania w tej miłości, jaką ich umiłował. To wzajemna miłość między nami ma ukazywać światu, iż prawdziwie trwamy w Nim, a trwając w Nim, jednocześnie trwamy w Ojcu (zob. J 14,10; 15,9.12). Od momentu Wcielenia Chrystusa to już nie martwa litera Prawa, lecz Jego żywa osoba jest naszym Pośrednikiem w relacji z Bogiem i to Pośrednikiem jedynym (zob. 1Tm 2,5), bo tylko przez Niego możemy dojść do Ojca (zob. J 14,6). Św. Paweł powie, iż Prawo było wychowawcą, aż do przyjścia Syna Bożego. Kiedy natomiast już przyszedł Zbawiciel, przestaliśmy być poddani Prawu (zob. Ga 3,24). Wola Boga wyrażona wcześniej w przepisach Prawa i przez Proroków, teraz jest już nie tylko podana, lecz także zrealizowana w Synu Bożym (zob. J 4,34; 17,4). Chrystus jest żyjąca wolą Ojca. On nie tylko jest Prawdą ukazującą nam wolę Ojca – podobnie jak to ukazywało Prawo – lecz jest także Drogą, tzn. ukazuje nam jak należy tę wolę Ojca wypełnić, daje nam przykład swoim postępowaniem (zob. J 13,12-15). Ponadto On także jest Życiem, tzn. daje nam łaskę do postępowania tak, jak On postępował, daje siłę do pójścia Jego śladami, a więc jednocześnie siłę do pozostawienia każdej innej drogi, która nie byłaby wyznaczona przez Niego. Prawo nikomu nie dawało takiej łaski (zob. Mk 1,22). To w Nim spełnia się w sposób najdoskonalszy całe Prawo w swej funkcji jednoczenia człowieka z Bogiem. Każda myśl Jezusa, każde Jego pragnienie, każdy Jego czyn jest doskonałym wypełnieniem Prawa i zarazem jednym moim „prawem” do przestrzegania. Ten, kto pragnie zjednoczyć się z Bogiem już nie potrzebuje skupiać się na słowach Prawa, ale na jedynym odwiecznym Słowie Ojca, które stało się Człowiekiem (zob. J 1,1.14; Hbr 1,1-2). To w Niego wystarczy się wpatrywać, Jego poznawać i z Nim z dnia na dzień budować coraz głębszą relację. Tylko On jednoczy nas z Ojcem.

Jaka dziś wygląda moja relacja z Jezusem? Jakie jest moje poznanie Syna Bożego i doświadczenie Jego miłości? Na ile moje myśli, pragnienia i czyny są zgodne z myśleniem, pragnieniami i postępowaniem Chrystusa? …