Światło Słowa Bożego

PIĄTEK I TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

PIERWSZE CZYTANIE  (Ez 18,21-28)
Bóg nie chce śmierci grzesznika

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

To mówi Pan Bóg: „Jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegł wszystkich moich ustaw i postępowałby według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie, a nie umrze: nie będą mu poczytane wszystkie grzechy, jakie popełnił, lecz będzie żył dzięki sprawiedliwości, z jaką postępował. Czyż ma mi zależeć na śmierci występnego, mówi Pan Bóg, a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył? A gdyby sprawiedliwy odstąpił od swej sprawiedliwości i popełniał zło, naśladując wszystkie obrzydliwości, którym się oddaje występny, czy taki będzie żył? Żaden z wykonanych czynów sprawiedliwych nie będzie mu poczytany, ale umrze z powodu nieprawości, której się dopuszczał, i grzechu, który popełnił. Wy mówicie: «Sposób postępowania Pana nie jest słuszny». Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpi od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 130,1-2.3-4.5-7a.7bc-8)

Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl Twe ucho *
na głos mojego błagania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci służono z bojaźnią.

Pokładam nadzieję w Panu, +
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niż strażnicy poranka *
niech Izrael wygląda Pana.

U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Ez 33,11)

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika,
lecz aby się nawrócił i miał życie.

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA  (Mt 5,20-26)
Pojednaj się najpierw z bratem

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: «Nie zabijaj»; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu «Raka», podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł «Bezbożniku», podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i ofiaruj dar swój. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            By wejść do królestwa niebieskiego potrzeba nam większej sprawiedliwości niż sprawiedliwość uczonych w Piśmie i faryzeuszów. Jaka była ich sprawiedliwość? Otóż oni wypełniali przepisy Prawa literalnie, dążyli jedynie do zewnętrznej poprawności, szukając przy tym uznania u ludzi (zob. Mk 7,1-13; J 5,44). Chrystus wzywając nas do większej sprawiedliwości, wyjaśnia nam natychmiast na czym ona polega: „powiedziano przodkom: «Nie zabijaj»; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi…”. Jezus schodzi do źródła grzechu zabójstwa, jakim jest gniew. Chce, aby Jego uczniowie nie skupiali się jedynie na usuwaniu zewnętrznie widzialnych owoców, lecz pokonali grzech u jego korzenia, już w swoim sercu. Zanim zabijemy kogoś fizycznie, najpierw zabijamy go w swoim wnętrzu przez gniew, brak szacunku czy też brak pojednania. Chociaż nasz brat żyje jeszcze obok nas, to my – pozwalając, aby gniew nas prowadził – już odcinamy się od niego, dla nas już jest martwy, nie istnieje.

            Kiedy przychodzimy do Boga nie mogą nie przypomnieć nam się nasi bracia. Dlaczego? Ponieważ Bóg jest naszym wspólnym Ojcem. Nie jest możliwe spotkanie z prawdziwym Bogiem bez pojednania z braćmi. Bez pojednania możemy co najwyżej spotykać się z jakimś fałszywym obrazem Boga, z „Bogiem”, którego stworzyliśmy na swoje podobieństwo. Tylko we wzajemnej miłości możemy doświadczyć obecności i miłości Boga (zob. 1J 4,12). Dlatego zanim pójdziemy na spotkanie z Bogiem, potrzeba nam spotkania z bratem i wzajemnego pojednania między nami. Przebaczenie stanowi część każdej prawdziwej miłości. Nie istnieje miłość, w której nie ma przebaczenia. Boża miłość do nas jest miłością przebaczającą, która najpełniej objawiła się w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa (zob. 1J 4,10). Nasze życie jest drogą uczenia się pojednania z braćmi, aby po śmierci móc wejść do królestwa Ojca, ponieważ Jego królestwo jest królestwem jedności (zob. J 17,21-24).

            Co czynię z rodzącym się we mnie uczuciem gniewu? Jak spotkanie z Bogiem wpływa na moje relacje z bliźnimi? Jakie jest moje dążenie do pojednania? Ile jestem w stanie ofiarować dla budowania jedności? …