smallbluehouse : Światło Słowa Bożego

VIII NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49,14-15)
Bóg nie opuszcza swojego ludu

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Mówił Syjon: „Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał”. „Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 62,2-3.6-7.8-9ab)

Refren: Jedynie w Bogu spokój znajdzie dusza.

Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza, *
od Niego przychodzi moje zbawienie.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
twierdzą moją, więc się nie zachwieję.

Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, *
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
On tylko jest skałą i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.

W Bogu zbawienie moje i chwała. *
Bóg opoką mocy mojej i moją ucieczką.
W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie. *
Przed Nim wylejcie wasze serca.

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 4,1-5)
Bóg jest sędzią, nie sądźcie przedwcześnie

Czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia: Niech ludzie uważają nas za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych. A od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny. Mnie zaś najmniej zależy na tym, czy będę osądzony przez was, czy przez jakikolwiek trybunał ludzki. Co więcej, nawet sam siebie nie sądzę. Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią. Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 6,33)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Starajcie się naprzód o królestwo Boże i o jego sprawiedliwość,
a wszystko będzie wam dodane.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 6,24-34)

Ufność w Opatrzność Bożą

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie. Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić; ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie o wiele pewniej was, małej wiary? Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przy odziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Nie troszczcie się zbytnio o jedzenie, odzienie i jutrzejszy dzień – mówi do nas Pan Jezus. Mamy nie troszczyć się zbytnio, gdyż o to wszystko zabiegają poganie, czyli ci, którzy nie znają Boga jako kochającego ich Ojca. To z tego powodu sami muszą troszczyć się o siebie i zabiegać najbardziej o takie właśnie rzeczy jak pokarm czy ubranie. My natomiast mamy się o to zbytnio nie troszczyć, ponieważ mamy Ojca, który nieustannie patrzy na nas z miłością i wie, że to jest nam potrzebne. On nigdy o nas nie zapomni – jak przypomina dziś prorok Izajasz.

Czy małe dziecko posiadające kochających rodziców żyje zamartwianiem się o to, co będzie jutro jeść lub w co się ubierze? Nie. Ono żyje miłością, którą jest obdarzane, żyje w pokoju serca i w poczuciu własnej wartości. Syn Boży pragnie, abyśmy żyli jak On, czyli jak prawdziwi synowie Ojca. Przecież to nie my sami dajemy sobie życie, ale daje nam je Bóg z chwili na chwilę, z dnia na dzień, nieustannie. Nikt z nas – choćby nie wiem jak się starał – nie będzie nigdy w stanie przedłużyć swojego życia nawet o tę jedną małą chwilę. Ojciec, który „dziś” daje nam życie, da nam również w tym naszym dziś chleb powszedni, czyli to, co niezbędne do życia. Dlatego też człowiek, który czuje się synem, nosi w sobie wolność ptaków niebieskich, które choć niczego nie gromadzą, czują się bezpieczne, bo przecież jest Ojciec, który je karmi. Człowiek, który czuje się synem, nosi w sobie także poczucie własnej wartości jak lilie polne, które choć o nic nie zabiegają, są świadome swego piękna, bo jest Ojciec, który je przyodziewa.

Nasze życie nie ma być pogańskim zabieganiem i troską, lecz ma być synowskim szukaniem: „Szukajcie najpierw królestwa Boga i Jego sprawiedliwości, a to wszystko będzie wam dodane”. Potrzeba nam szukać najpierw Bożego królestwa i Jego sprawiedliwości, bo dla tego Królestwa zostaliśmy stworzeni.

Co oznacza szukać królestwa Boga i Jego sprawiedliwości? Królestwo Boga to Jego panowanie. Szukać go zatem, to nieustannie czynić Boga swoim jedynym Panem, a Jego słowo swoim jedynym prawem: „nikt przecież nie może służyć dwóm panom”. Sprawiedliwością Boga jest Jego przebaczenie, otwarte ramiona dla największego grzesznika. Szukać tej sprawiedliwości to przebaczać bliźnim, to pozostawać otwartym na każdego bez wyjątku.

Czego szukam „najpierw”? Czy żyję jak chrześcijanin czy tylko tak siebie nazywam, a postępuję jak poganin? Czy w „biedach” dzisiejszego dnia w moim sercu niezmiennie panuje pokój pochodzący z zaufania Ojcu?