„Prolog Maryjny” – T. Solecki

przemykasz jaskółczym mgnieniem
przez pierwsze stronice Genesis
kreślisz ślad Nadziei
zadanej na długie pokolenia

powracasz brzemienna Miłością
by w mrokach betlejemskiej groty
urodzić świat
na nowo

i już w nim zostajesz
Święta Gospodyni
mielesz piętą kamienie naszych grzechów
wypiekasz rumiane bochny
Słowa