Światło Słowa Bożego

ŚWIĘTEGO SZCZEPANA,
PIERWSZEGO MĘCZENNIKA – ŚWIĘTO

PIERWSZE CZYTANIE  (Dz 6,8-10;7,54-60)

Ukamienowanie św. Szczepana

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał. Gdy usłyszeli to, co mówił, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga”. A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu”. Po tych słowach skonał.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 31,3cd-4.6 i 8ab.16-17)

Refren: W ręce Twe, Panie, składam ducha mego.

Bądź dla mnie skałą schronienia, *
warownią, która ocala.
Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, *
kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.

W ręce Twoje powierzam ducha mego: *
Ty mnie odkupisz, Panie, Boże.
Weselę się i cieszę się Twoim miłosierdziem, *
boś wejrzał na moją nędzę.

W Twoim ręku są moje losy, *
wyrwij mnie z rąk wrogów i prześladowców.
Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą: *
wybaw mnie w swym miłosierdziu.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Ps 118,26a i 27a)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
Pan jest Bogiem i daje nam światło.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Mt 10,17-22)
Duch Ojca waszego będzie mówił przez was

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich Apostołów: „Miejcie się na baczności przed ludźmi. Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić. Gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony’.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Tuż po Uroczystości Narodzenia Chrystusa Kościół ukazuje nam osobę pierwszego męczennika, św. Szczepana. W jakim celu? Otóż, aby przypomnieć nam wszystkim, którzy przyjęliśmy Chrystusa, że życie z Nim i bycie Jego świadkiem w świecie oznacza pełny udział w Jego losie, tzn. udział nie tylko w jego radościach i chwale, lecz również w Jego odrzuceniu i śmierci. Chrystus nie jest przecież przez wszystkich przyjmowany i są tacy, którzy Go odrzucają, a nawet prześladują. Jeśli więc prześladują Jego, to będą prześladować także tych, którzy są z Nim. Przyjąłem Chrystusa, którego narodzimy wczoraj obchodziliśmy, ale czy jestem gotów oddać za Niego moje życie? Ile On tak naprawdę dla mnie znaczy? Jak wiele gotów jestem stracić dla Niego? Albowiem przyjęcie Chrystusa i bycie po Jego stronie wymaga postawienia Go na pierwszym miejscu, także ponad własnym życiem tak, jak to uczynił Szczepan.

Jednakże potrzeba pamiętać, iż życie i śmierć Szczepana to owoc Ducha Świętego działającego w nim. W osobie Szczepana widzimy wyraźnie iż to, co dla człowieka jest niemożliwe własną mocą, staje się możliwe mocą Ducha Świętego. Tylko człowiek sam może opuścić Boga. Bóg nigdy nie opuszcza człowieka i zawsze jest z nim w swoim Duchu tak, jak obiecał i jak był ze Szczepanem. Wierność Boga wobec nas i Jego łaska nie objawia się jednak wcale w tym, że znikną prześladowania i będziemy mogli wieść „spokojne” życie, ale w tym, że podczas prześladowań będziemy potrafili przyjąć postawę jego Syna Jezusa Chrystusa. W tym właśnie objawia się największa moc Jego łaski, że w nas – ludziach słabych samych z siebie – staje się widoczne życie Syna Bożego. Sprawia to Duch Święty. Śmierć Szczepana ukazała w nim życie Chrystusa, tzn. Jezusową postawę podczas śmierci: "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią" (Łk 23,34). Potrzeba nam nieustannie prosić Ojca przez Jezusa Chrystusa o tegoż Ducha, aby kształtował w nas Bożego Syna i objawiał światu w naszym życiu Jego Boskie życie.

Jak często podczas moich próśb zanoszonych do Ojca proszę o Ducha Świętego? W jaki sposób w moim życiu widoczne jest życie Syna Bożego?