I NIEDZIELA ADWENTU, ROK A
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 2,1-5)
Pokój królestwa Bożego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Widzenie Izajasza, syna Amosa,
dotyczące Judy i Jerozolimy:
Stanie się na końcu czasów,
że góra świątyni Pana
stanie mocno na wierzchu gór
i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną,
mnogie ludy pójdą i rzekną:
”Chodźcie, wstąpmy na górę Pana,
do świątyni Boga Jakuba!
Niech nas nauczy dróg swoich,
byśmy kroczyli Jego ścieżkami.
Bo Prawo wyjdzie z Syjonu
i słowo Pana z Jeruzalem”.
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami
i wyda wyroki dla licznych narodów.
Wtedy swe miecze przekują na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza,
nie będą się więcej zaprawiać do wojny.
Chodźcie, domu Jakuba,
postępujmy w światłości Pana!
dotyczące Judy i Jerozolimy:
Stanie się na końcu czasów,
że góra świątyni Pana
stanie mocno na wierzchu gór
i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną,
mnogie ludy pójdą i rzekną:
”Chodźcie, wstąpmy na górę Pana,
do świątyni Boga Jakuba!
Niech nas nauczy dróg swoich,
byśmy kroczyli Jego ścieżkami.
Bo Prawo wyjdzie z Syjonu
i słowo Pana z Jeruzalem”.
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami
i wyda wyroki dla licznych narodów.
Wtedy swe miecze przekują na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza,
nie będą się więcej zaprawiać do wojny.
Chodźcie, domu Jakuba,
postępujmy w światłości Pana!
Oto słowo
Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 122,1-2.4-5.6-7.8-9)
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 122,1-2.4-5.6-7.8-9)
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
”Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Tam wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.
Ze względu na braci moich i przyjaciół *
będę wołał: ”Pokój z tobą”.
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.
”Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Tam wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.
Ze względu na braci moich i przyjaciół *
będę wołał: ”Pokój z tobą”.
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 13,11-14)
Zbliża się nasze zbawienie
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Zbliża się nasze zbawienie
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla
was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy,
gdyśmy uwierzyli. Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc
uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjmy przyzwoicie jak w
jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w
kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie
troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.
Oto słowo
Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 85,8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 85,8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Okaż nam, Panie, łaskę swoją,
i daj nam swoje zbawienie.
i daj nam swoje zbawienie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 24,37-44)
EWANGELIA (Mt 24,37-44)
Potrzeba
czujności w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów: ”Jak było za dni
Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed
potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł
do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak
również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden
będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie
wzięta, druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz
przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy
złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego
domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn
Człowieczy przyjdzie”.
Oto słowo
Pańskie.
KOMENTARZ
Dziś rozpoczyna się Adwent – czas radosnego
oczekiwania na przyjście Pana. O swoim przyjściu mówi więc sam Pan w swoim
dzisiejszym słowie. Chrystus ukazuje, że z Jego przyjściem będzie tak, jak za
dni Noego, tzn. ludzie nie spostrzegą się tego przyjścia, my się nie
spostrzeżemy. Albowiem tak, jak gospodarz nie zdoła przewidzieć przyjścia
złodzieja w nocy, tak nikt z nas nie przewidzi przyjścia Boga. Aby Go spotkać i się z Nim nie minąć potrzeba
nam ciągłego czuwania i nieustannej gotowości.
Problemem ludzi za czasów Noego nie było
to, że jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali – bo to czynił i sam Noe –
lecz przyczyną ich zagłady było uczynienie z tych rzeczy centrum swego życia. Ludzie
ci zamknęli się jedynie w tym, co doczesne i dbali jedynie o swoje ciało,
dogadzając swym żądzom. Życie ziemskie było dla nich całym życiem, nie
odczuwali więc potrzeby słuchania Boga. Tylko Noe był przygotowany na
nadchodzący potop, ponieważ – jak mówi autor Księgi Rodzaju – „chodził z Bogiem” (Rdz 6,9), czyli był
w bliskiej relacji z Bogiem, słuchał Jego głosu. Zagłada ludzi z czasów Noego, której dokonał potop była zatem wynikiem
ich odejścia od Boga, zlekceważenia Jego słów, odrzucenia Jego przykazań. Nie
był to wybór Boga dla nich, lecz ich własny wybór, tak jak wyborem Noego było
posłuszeństwo Bogu i Jego prawom. W ten sposób Noe wybrał życie i ocalenie,
podczas gdy współcześni mu ludzie – śmierć i zagładę.
Św. Paweł zachęca nas dziś do
przyobleczenia się w Pana naszego Jezusa Chrystusa. To Chrystus jest dzisiaj nowym Noem, który nas ratuje. Naszą arką,
która niesie nam ocalenie, jest wewnętrzne upodobnienie się do Niego. Tak
jak ten, kto wstając ze snu zakłada ubranie, tak i my mamy się przyoblec w
zbroję światła, którą jest Jezus, bo już nadeszła dla nas godzina powstania ze
snu i rozpoczął się dla nas czas czuwania. Jako chrześcijanie oczekujemy
przyjścia naszego Zbawiciela w chwale, kiedy to dokona ostatecznego sądu nad żywymi
i umarłymi. W wyjątkowy sposób spotkamy się z Nim już w momencie naszej śmierci,
lecz potrzeba zauważyć, że ewangelista mówiąc o niespodziewanym przyjściu Pana,
nie używa czasu przyszłego lecz teraźniejszego: „PAN WASZ PRZYCHODZI”. Przyjście
Boga dokonuje się bowiem nieustannie. Pan przychodzi teraz, dlatego właśnie teraz
jeden jest zabierany, a ktoś inny pozostawiany. TERAZ!
Jak wygląda moje czuwanie i gotowość
na spotkanie z przychodzącym Bogiem? Czy ja dostrzegam Boga przychodzącego w
moim teraz? Na ile rzeczywiście jestem przyobleczony w Pana Jezusa? Oby Bóg i
do nas nie powiedział kiedyś tak, jak do jednego z kościołów wymienionych w
Apokalipsie: „Ty bowiem mówisz:
"Jestem bogaty", i "wzbogaciłem się", i "niczego mi
nie potrzeba", a nie wiesz, że to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości,
i biedny i ślepy, i nagi” (Ap 3,17). Posłuchajmy rady samego Boga: „Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu
oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i białe szaty, abyś się oblókł, a nie ujawniła
się haniebna twa nagość, i balsamu do namaszczenia twych oczu, byś widział. (…) Bądź więc gorliwy i nawróć
się! Oto stoję u drzwi i kołaczę:
jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim
wieczerzał, a on ze Mną. Zwycięzcy
dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem
na Jego tronie” (Ap 3,18.20-21).
Prośmy Maryję, Dziewicę czuwającą i zawsze
gotową na przyjście Pana, aby wyprosiła nam łaskę nieustannej gotowości i pełnej
otwartości na Boga przychodzącego w naszym teraz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz