Światło Słowa Bożego

PONIEDZIAŁEK XXVIII TYGODNIA ZWYKŁEGO

Z Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 11, 29-32)

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

KOMENTARZ

            Przy Jezusie gromadzą się tłumy słuchające Jego nauki. On jednak widzi tkwiącą w nich przewrotność. Ona wyraża się w ciągłym oczekiwaniu na to, aby dokonał znaku, dzięki któremu mogliby Mu uwierzyć. Tymczasem ludzie ci doświadczyli już bardzo wielu cudów zdziałanych przez Chrystusa. Ich niewiara i brak nawrócenia nie wynika zatem z braku znaków, ale z zatwardziałości ich serc. Jezus jasno nazywa takie postępowanie przewrotnością i przywołuje przykłady ludzi, którzy umieli odpowiedzieć na Boże dary. Mówi o królowej z Południa i mieszkańcach Niniwy. Jednocześnie podkreśla ich otwartość na Boga przy dużo mniejszych łaskach niż te, których Bóg teraz udziela temu pokoleniu. Tamci mieli jedynie Salomona i Jonasza, temu pokoleniu Bóg dał swojego umiłowanego Syna, który jest kimś większym niż Salomon i kimś większym niż Jonasz.

            My dziś słuchając słów Ewangelii dołączamy się do tłumu słuchającego Pana Jezusa. Jezus dziś patrzy na nas i do nas kieruje te same słowa.

            „Oto tu jest ktoś większy…” Tak, tu dziś, blisko nas jest ktoś większy niż Salomon, do którego przybyła królowa z Południa, przemierzając całą ziemię, aby słuchać Jego nauki. Jezus jest z nami i nie tylko naucza mądrości Bożej jak Salomon, ale jest kimś więcej: On wraz ze swoim słowem daje łaskę do wprowadzenia go w życie. Syn Boży jest na wyciągnięcie ręki, Jego słowo jest łatwo dostępne i dziś nikt z nas nie musi przemierzać tysięcy kilometrów, aby móc Go usłyszeć. Dlatego jeśli nie słuchamy słów Jezusa i nie żyjemy nimi na co dzień, to królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw nam, bo ona z daleka przybyła do Salomona słuchać Bożej mądrości, aby nią żyć. Oby nie było w nas tej głupoty i przewrotności, które sprawią, że umrzemy z pragnienia stojąc u źródła, bo nie chce się nam z niego zaczerpnąć.

            „Oto tu jest ktoś większy…” Tak, tu dziś, blisko nas jest ktoś większy niż Jonasz, pod wpływem nauczania którego nawrócili się mieszkańcy Niniwy. Jezus jest z nami i w Jego nauczaniu jest łaska nawrócenia, której nie było w słowach Jonasza. Albowiem Syn Boży – w przeciwieństwie do tego proroka – pragnie naszego zbawienia i powrotu do Boga. Nie przyszedł przecież potępić, ale zbawić. Chrystus jest tutaj, obecny przy nas w Eucharystii i stąd chce nas oświecać swym słowem, aby doprowadzić nas do Ojca. Dlatego jeśli nie zmieniamy myślenia pod wpływem Jego słów, to mieszkańcy Niniwy powstaną na sądzie przeciw nam, albowiem oni zmienili swe myślenie i postępowanie pod wpływem nauki Jonasza. Obyśmy nie trwali w takiej zatwardziałości serca, która sprawia, że otoczeni światłem z zewnątrz, nie zdecydujemy się nawet na uchylenie drzwi, aby wpuścić owe światło do wewnątrz.

            „Oto tu jest ktoś większy…” Została nam dana łaska obecności Syna Bożego pośród nas. On jest z nami w Eucharystii i Słowie Bożym. Obyśmy nie żądali większego znaku, bo żaden inny znak nie będzie nam dany. Cóż bowiem więcej Bóg mógł nam dać nad Siebie samego? „Oto ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). A „komu więcej dano, od tego więcej wymagać się będzie” (Łk 12,48). Jak odpowiadam na tę obecność Boga z nami? Jaka jest moja otwartość? Jakie jest moje słuchanie Jego słowa? Czy spotkanie z Chrystusem owocuje zmianą mojego myślenia, wartościowania, działania? Czy z każdym dniem coraz więcej we mnie Chrystusa? Czy On staje się we mnie coraz bardziej widoczny?