Słowo i milczenie

 Słowo i milczenie

66. Ojcowie synodalni w licznych wystąpieniach podkreślali 
                           wartość milczenia w odniesieniu do słowa Bożego
                                                        i jego recepcji w życiu wiernych.

Słowo może być bowiem wypowiedziane 

i usłyszane jedynie w ciszy, zewnętrznej
i wewnętrznej. Nasze czasy nie sprzyjają skupieniu i niekiedy ma się wrażenie, że oderwanie się choćby na chwilę od środków masowego przekazu budzi niemal lęk 

. Dlatego jest dzisiaj rzeczą konieczną 

wpajanie ludowi Bożemu,

że milczenie jest wartością. 

Odkrycie na nowo, że słowo Boże odgrywa centralną rolę w życiu Kościoła, oznacza również odkrycie sensu skupienia i wewnętrznego spokoju. 
Wielka tradycja patrystyczna poucza nas, że tajemnice Chrystusa wiążą się z milczeniem i tylko w ciszy Słowo może w nas zagościć,
jak w przypadku Maryi, niewiasty, w której Słowo było nieodłącznie związane z milczeniem. Nasze liturgie powinny sprzyjać temu autentycznemu słuchaniu: Verbo crescente, verba deficiunt.

Niech tę wartość uwidocznia w szczególności w liturgii Słowa, którą « należy sprawować tak, aby sprzyjała medytacji ». 

Milczenie, kiedy jest przewidziane,

należy traktować « jako część celebracji ».  

 Dlatego wzywam pasterzy,
by zachęcali do znajdowania czasu na skupienie,
dzięki któremu z pomocą Ducha Świętego 
słowo Boże jest przyjmowane w sercu.

Benedykt XVI

Verbum Domini