III NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 8,23b-9,3)
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
W dawniejszych czasach upokorzył Pan krainę Zabulona i
krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza wiodącą przez
Jordan, krainę pogańską. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś
wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą
przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemiężcy Jak w dniu porażki Madianitów.
Oto słowo
Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 27,1.4.13-14)
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 27,1.4.13-14)
Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia, *
przed kim miałbym czuć trwogę?
O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam *
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
przez wszystkie dni życia, abym kosztował słodyczy Pana, *
stale się radował Jego świątynią.
Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.
Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia, *
przed kim miałbym czuć trwogę?
O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam *
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
przez wszystkie dni życia, abym kosztował słodyczy Pana, *
stale się radował Jego świątynią.
Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 1,10-13.17)
Jedność chrześcijan
Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Jedność chrześcijan
Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Upominam was, bracia, w imię naszego Pana Jezusa
Chrystusa, abyście byli zgodni i by nie było wśród was rozłamów; byście byli
jednego ducha i jednej myśli. Doniesiono
mi bowiem o was, bracia moi, przez ludzi Chloe, że zdarzają się między wami
spory. Myślę o tym, co każdy z was mówi: „Ja jestem Pawła, a ja Apollosa; ja jestem
Kefasa, a ja Chrystusa”. Czyż Chrystus jest podzielony? Czyż Paweł został za
was ukrzyżowany? Czyż w imię Pawła zostaliście ochrzczeni? Nie posłał mnie
Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa,
by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4,23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja
Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA DŁUŻSZA (Mt 4,12-23)
EWANGELIA DŁUŻSZA (Mt 4,12-23)
Na Jezusie
spełnia się zapowiedź Izajasza
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął
się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad
jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo
proroka Izajasza: „Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska,
Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło
wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło”. Odtąd począł
Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo
niebieskie”. Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch
braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w
jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was
rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł
stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego
Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też
powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim. I obchodził
Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o
królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.
Oto słowo
Pańskie.
KOMENTARZ
KOMENTARZ
„Ziemia
Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan! Lud,
który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej
krainy śmierci wzeszło światło”. Dokonało się to wtedy, kiedy Jezus przyszedł
i zamieszkał w Kafarnaum, czyli na pograniczu tych ziem. Osoba Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, jest Światłem także dla nas. Bez
Niego jesteśmy jak lud siedzący w ciemności – a więc trwający w bezruchu – i
będący pod panowaniem śmierci. Może nam się jedynie zdawać, że idziemy naprzód
i że żyjemy, lecz w rzeczywistości jesteśmy więźniami mroku i śmierci, bo jakież
może być życie we wszechogarniającym mroku. To nasz umysł, wola i serce jest niczym owa Galilea pogan, ponieważ
zamieszkują w nas pogańskie myśli, pogańskie pragnienia i pogańskie czyny. To my
bardzo potrzebujemy obecności Jezusa, Jego słów i przykładu życia, aby widzieć
drogę do życia i nią podążać. Bóg w swoim przeogromnym miłosierdziu dał nam
swojego Syna, Drogę, Prawdę i Życie, aby był dla nas Światłem, abyśmy nie byli
już ludem siedzącym w ciemnościach, ale byśmy dzięki światłu Jego Osoby pewnie kroczyli
do królestwa niebieskiego. Potrzeba nam trwać w nieustannym wielbieniu Boga i
dziękczynieniu za przeogromny dar Jezusa Chrystusa.
Każdy dar oprócz dziękczynienia wymaga jeszcze naszej odpowiedzi,
naszego zaangażowania. Jezus przyszedł i
to nie jest wszystko, ale to dopiero początek. Pierwsze Jego słowa po
rozpoczęciu publicznej działalności to: „Nawracajcie
się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”. Nawracajcie się, czyli dosłownie zmieniajcie wasze myślenie,
zmieniajcie wasze działanie, zmieniajcie kierunek waszych pragnień, bo już
bliskie jest królestwo niebieskie, a w tym królestwie istnieje Boży sposób
myślenia, odczuwania i działania. Potrzeba naszej przemiany i upodobnienia
do Chrystusa, bo tylko ci, w których On będzie widoczny wejdą do tego
królestwa. Potrzeba nam przygotować się do
życia w niebie, a na przygotowanie mamy tylko to jedno życie tu na ziemi. Syn
Boży przechodzi i wzywa do pójścia za sobą. Jego obecność i wezwanie zmienia całkowicie
styl życia tych, którzy Go przyjmują i odpowiadają Mu.
Kim jestem dziś: człowiekiem siedzącym w ciemności czy
też kroczącym przez ciemność z Chrystusem, Światłością świata? Czy mój sposób
życia, myślenia, wartościowania świadczy o tym, że idę za Synem Bożym?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz