Światło Słowa Bożego

PIĄTEK XXXIII TYGODNIA ZWYKŁEGO – ŚW. CECYLII

Z Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 19,45-48)

Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: „Napisane jest: «Mój dom będzie domem modlitwy», a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców”. I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

KOMENTARZ

            Ileż razy i do nas Pan musi wejść i wyrzucić to, co przeciwne Jemu. Ileż razy i do nas powiedzieć, że czynimy przeciwnie niż On pragnie. Ileż razy i my – jak owi Żydzi w świątyni – przychodzimy do Pana, by ukryć pod zewnętrznymi pozorami obecności własną nieprawość, zamiast spotkać się z Nim w całej prawdzie. Przychodzimy wówczas przed oblicze Pana tak, jak bandyci przybywają do swojej kryjówki uważając, że już jesteśmy bezpieczni, zbawieni. Tymczasem „nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek” (Hbr 4,13). Bóg nas „przenika i zna” (por. Ps 139) i całych nas – odsłoniętych przed Nim – okrywa swoją miłością. Potrzeba nam dziś trwać w tym Jego spojrzeniu.

Tak naprawdę to każdy z nas jest świątynią, w której znajdują się dwa obozy: zarówno lud słuchający Pana z zapartym tchem jak i ci, którym Jego słowa są niewygodne. My przecież jedne słowa Mistrza chętnie wprowadzamy w czyn, a inne zwyczajnie omijamy lub odrzucamy. Potrzeba nam, aby z każdym dniem coraz pełniej słuchać słów Boga, aby pragnienie wprowadzania ich w czyn zwyciężało w nas chęć ich odrzucania, aby pomnażał się w nas obóz „ludu słuchającego” i wypierał obóz przeciwny.

Słowo Boga ma moc oczyszczającą. To dzięki niemu świątynia, która jesteśmy, staje się czysta (1 Kor 3,16 i J 15,3). „Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną” (J 10,27) – mówi Chrystus. Tylko ten, kto prawdziwie i szczerze słucha słów Pana, poznaje prawdę zarówno o Nim jak i o sobie (por. J 8,31). Tylko ta prawda czyni słuchającego wolnym do radykalnego pójścia za Mistrzem.