Światło Słowa Bożego

CZWARTEK XXXII TYGODNIA ZWYKŁEGO

Z Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 17,20-25)

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: „Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: «Oto tu jest» albo: «tam». Oto bowiem królestwo Boże jest pośród was”. Do uczniów zaś rzekł: „Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: «Oto tam» lub: «oto tu». Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie”.

KOMENTARZ

Faryzeusze pytają Jezusa kiedy przyjdzie królestwo Boże. Są skoncentrowani na przyszłości. Mistrz odpowiada, że królestwo Boże już jest pośród nich i tymi słowami zwraca ich ku teraźniejszości. Pokusą jest sytuować królestwo Boże w innym miejscu i czasie niż my jesteśmy, ponieważ ono nie jest sprawą przyszłości, ani  też przeszłości, ale teraźniejszości. Tu i teraz nasze życie oraz cały świat są obdarzone obecnością Boga tak, jak ziemia zostaje obdarowana rzuconym w nią ziarnem czy ciasto włożonym weń zakwasem. Bóg jest obecny zawsze i wszędzie, ale bardzo dyskretnie. Jego królestwo obejmuje każdą chwilę i każde miejsce bez wyjątku, ale uwidacznia się dopiero wtedy, gdy człowiek żyje zgodnie z zamysłem Boga, a więc gdy żyje miłością do Niego i do bliźnich.

Czasem zdarza się, że poszukujemy królestwa Bożego gdzie indziej, aby tylko tu i teraz uniknąć wchodzenia w tajemnicę krzyża. Tymczasem także w teraźniejszości naznaczonej cierpieniem można odkryć królestwo Boże, można spotkać się z Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym Chrystusem. Pan Jezus mówi przecież, że nim nadejdzie dzień Jego pełnego ukazania się, niczym błyskawicy na niebie, musi wiele cierpieć i być odrzuconym. Mistrz zdaje sobie sprawę, że uczniom w tej chwili Jego cierpienia i śmierci trudno będzie dostrzec obecność królestwa Bożego. Zrodzi się u nich pokusa uciekania w przeszłość, ale to królestwo będzie obecne pośród nich także w tej godzinie. Dlatego mówi im, by nie odchodzili z miejsca, w którym się znajdują, nawet gdy – mimo wielkiego pragnienia zobaczenia – nie będą widzieć tego królestwa. Pan Jezus wyrywa uczniów i każdego z nas z iluzji, że królestwo Boże jest miejscem, którego trzeba szukać i do którego trzeba iść, pozostawiając rzeczywistość swego życia. Jeśli będę chciał opuścić to, co dziś jest treścią mego życia, opuszczę zarazem Boga, rozminę się z Nim. Aby spotkać Boga nie trzeba odchodzić z miejsca, w którym się jest, ale jeszcze bardziej zagłębić się w rzeczywistość. Niezależnie od tego, co zawiera w sobie obecna chwila mojego życia: smutek czy radość, zaufanie czy niepewność, odwagę czy lęk, … nie jest ona pozbawiona obecności Boga. To w naszym tu i teraz Pan ukazuje nam swoje oblicze. Jego królestwo jest pośród nas…