Piątek- Dzień II
Twoje życie staje się zasadą, drogą, jedyną, prawdziwą i nieomylną pewnością. Wszystko, począwszy od żłóbka, poprzez Nazaret i po Kalwarię wyznacza Bożą drogę miłości do Ojca, nieskończonej czystości, miłości do dusz, ofiary...
Spraw, abym ją poznał.
Spraw, abym zawsze stawiał moje kroki na Twoich śladach ubóstwa, czystości, posłuszeństwa.
Każda inna droga jest szeroka... ale nie jest Twoja.
Jezu, nie chcę znać i gardzę każdą inną drogą, która nie byłaby wyznaczona przez Ciebie.
Pragnę tego, czego chcesz Ty:
w miejsce mojej woli ustanów Twoją wolę.
Jezus Droga.
Za pomocą biblijnego pojęcia „Droga” odzyskuje się teologię wyjścia
i Paschy (przejścia), celebrowaną w Księdze Wyjścia jako drogę ludu Bożego z niewoli ku
wolności...
Powracamy do wędrówki Abrahama, wędrowca, który opuszcza dom, aby już nigdy
nie wrócić do przeszłości; wędrówki samego Jezusa, posłańca Ojca, który jest „człowiekiem
drogi” i który spotyka ludzi nie w swoim domu, ale w osadach, wioskach, miastach.
Tak samo Jezus paschalny, Zmartwychwstały, spotyka Pawła na drodze do Damaszku,
gdy ten udaje się, aby prześladować zwolenników Drogi. Nawraca go, czyli zmienia mu szlak, posyłając go jako misjonarza do całego świata. W ten sposób Paweł staje się naśladowcą Drogi, także w tym znaczeniu, że przemierza drogi cesarstwa zaszczepiając imię Jezusa we wspólnotach, które połączone między sobą, tworzą jeden Kościół. Paweł przemierza przynajmniej 8 tys. kilometrów, pieszo, na osiołku, statkiem, stawiając czoła wszelkiego rodzaju niebezpieczeństwom, związanym z ówczesnym podróżowaniem (1 Kor 13).
Zmartwychwstały Jezus towarzyszy ponadto dwom uczniom w drodze do Emaus, wyjaśniając im Pisma.
Najwyraźniej przepowiadanie Ewangelii zakłada wędrowanie (i wynikające stąd ubóstwo pozostawienia pól, domów, rodziny: niemożliwe jest bowiem zabranie tego wszystkiego w drogę).
Apostołowie są posłańcami na cały świat. Także Kościół jest pielgrzymem w czasie ku eschatologii:
zakłada to życie w sytuacji nadziei: już i jeszcze nie.
Mobilność, postępowanie, wyjście, przeznaczenie ostateczne, droga, wzrastanie, nadzieja, wychylanie się do przodu: to tematy, które mogą towarzyszyć medytacji nad Drogą do Ojca, jaką dla nas i dla wszystkich jest Jezus. Jest to nasza metoda (hodos = droga): czyli nasz sposób realizowania apostolskiego powołania paulińskiego.
( Z katechez Rodziny Świętego Pawła)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz