smallbluehouse : Światło Słowa Bożego

WIELKANOC

MSZA W DZIEŃ

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 10,34a.37-43)
Świadectwo Piotra o zmartwychwstaniu

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy Piotr przybył do domu centuriona w Cezarei, przemówił: „Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 118,1-2.16-17.22-23)

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
„Jego łaska na wieki”.

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę *
i głosił dzieła Pana.

Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.

DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 1-4)
Dążcie tam, gdzie jest Chrystus

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia: Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

Oto słowo Boże.

albo:

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 5,6b-8)
Wyrzućcie stary kwas

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia: Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy nasze święto nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz na przaśnym chlebie czystości i prawdy.

Oto słowo Boże.

SEKWENCJA
(Sekwencja obowiązuje w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, ale można ją śpiewać lub odmawiać także we wszystkie dni oktawy wielkanocnej.)

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galileja.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 Kor 5,7b-8a)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 20,1-9)

Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Maria Magdalena zaraz po szabacie udaje się grobu swojego Pana, ale Jego ciała już nie ma w grobie. Zastaje kamień odsunięty od grobu i pusty grób. Co to dla niej oznacza? Iż zabrano Pana z grobu. Maria wcale nie myśli o zmartwychwstaniu Jezusa, nie czeka na nie. Biegnie więc do Piotra i Jana (umiłowanego ucznia Jezusa), aby im powiedzieć, że zabrano ciało Jezusa. Apostołowie przychodzą, a nawet biegną, do grobu i również nie znajdują ciała Jezusa. Widzą jednakże w Jego grobie starannie ułożone płótna pogrzebowe, a chustę z głowy Jezusa zwiniętą oddzielnie. Takie ułożenie wskazuje, iż ciało Chrystusa nie mogło zostać wykradzione, bo jakiż złodziej śpieszący się z kradzieżą zajmowałby się odwijaniem z nich ciała zmarłego i do tego potem jeszcze ich układaniem? Grób jest pusty, ale niemożliwe jest – jak uważała Maria Magdalena – że ciało Jezusa zabrano z grobu. Co zatem stało się z Jego ciałem? Sam fakt pustego grobu nie jest wystarczającym dowodem na zmartwychwstanie, ale jest istotnym znakiem dla każdego, kto przed tym faktem staje. Pusty grób w rzeczywistości jest pytaniem o to, co rzeczywiście się stało. Pytanie to skierowane jest do każdego, kto widzi pusty grób Jezusa Chrystusa i ono domaga się odpowiedzi. Każdy daje swoją własną odpowiedź. Umiłowany uczeń widząc pusty grób i złożone płótna, uwierzył. Jan uwierzył zanim jeszcze spotkał zmartwychwstałego Chrystusa. Jego wiara nie jest jednak jeszcze wiarą pełną. Ona stanie się taką dopiero w osobistym spotkaniu ze Zmartwychwstałym. Jednakże ten początek wiary pozwoli Janowi jako pierwszemu z apostołów rozpoznać Jezusa, kiedy objawi się im nad jeziorem (por. J 21,1-7). To ta wiara powoduje u Jana poszukiwanie obecności Jezusa, niejako wyglądanie na Niego. Skoro Jan uwierzył, że Jezus zmartwychwstał, to odtąd będzie Go już szukał pośród żywych. A dzięki temu nastawieniu na szukanie, jako pierwszy Go dostrzeże: „To jest Pan!” (J 21,7). Spotkanie ze Zmartwychwstałym utwierdzi wiarę Jana, uczyni go świadkiem Zmartwychwstałego.

Jaka jest moja odpowiedź na fakt pustego grobu? Na ile rozpoznaję obecność Zmartwychwstałego, który do mnie przychodzi? Jaka jest moja wiara w żywą obecność Jezusa? …