Światło Słowa Bożego

PONIEDZIAŁEK II TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II

Z Ewangelii według świętego Marka (Mk 2,18-22)

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: „Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?”
Jezus im odpowiedział: „Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego mają u siebie. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

            Jak nie przyszywa się łaty z nowego materiału do starego ubrania, tak nie da się żyć słowem Jezusa przy jednoczesnym zachowaniu w sobie starego sposobu myślenia, wartościowania, pragnienia i działania. Jeśli będziemy starali się być z Jezusem, ale nie zdecydujemy się na oddanie tego, co w nas jest starym i tylko ludzkim sposobem myślenia i postępowania, to będziemy czuć się coraz bardziej rozdarci. Często jest tak, że jesteśmy zżyci ze swoimi schematami, zwyczajami oraz niezbyt dobrymi nawykami i wcale nie chcemy ich zostawić. Bardzo chcielibyśmy iść za Chrystusem, ale zarazem pozostając w świecie zbudowanym przez siebie i według swoich oczekiwań. Tak się po prostu nie da. Wówczas i nasz świat się rozwali i relacja z Jezusem także, niczym młode wino, które wlane do starych bukłaków rozwala je i samo się wylewa. „Młode wino należy lać do nowych bukłaków” – mówi dziś Jezus do każdego z nas słuchających Jego słów i zaprasza w ten sposób do nowości życia.

Czy słuchanie Chrystusa rodzi w nas nowy sposób myślenia, nowe pragnienia, nowe postępowanie? Do jakiego starego sposobu życia ja próbuję doszywać Ewangelię? W jaki stary schemat myślenia próbuję wlewać mądrość Bożego Słowa? Co jest moją starą szatą, której nie chcę wyrzucić, a tylko ciągle bym ją łatał? Co jest moim starym bukłakiem, którego nie chcę zostawić?

Podczas gdy ciągle próbujemy łatać nasze serce, nasze myślenie, nasze postępowanie, Bóg chce nam dać nowe serce, nowe myślenie, nowe postępowanie. Nie rozdzierajmy Jego nowego życia, nie bierzmy z Jezusa tylko jakiejś części – niczym nowej łaty do starego ubrania – ale przyjmijmy Go całego. O tym nowym życiu w Chrystusie pisał bardzo konkretnie św. Paweł, m.in. w Liście do Kolosan: „Zadajcie więc śmierć temu, co jest przyziemne w członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem. A teraz i wy odrzućcie to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, znieważanie, haniebną mowę od ust waszych! Nie okłamujcie się nawzajem, boście zwlekli z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami, a przyoblekli nowego, który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu [Boga], według obrazu Tego, który go stworzył.” (Kol 3,5.8-10)