22 października, Rodzina Świętego Pawła obchodzi wspomnienie liturgiczne bł. Tymoteusza Giaccardo - pierwszego kapłana paulisty.
"Pragnę ofiarować moje życie Chrystusowi, aby tylko to zgromadzenie miało swoje miejsce w życiu Kościoła; jestem przekonany, że Bóg mnie wysłucha"
Błogosławiony Tymoteusz Giaccardo urodził się 13 czerwca 1896 roku w Narzole (diecezja Alba). Został ochrzczony jeszcze tego samego dnia, nadano mu imię Józef. Rodzice Stefano i Maria Gagna pracowali na roli. Nie byli zamożni, przelali jednakże na swe dzieci bogactwo wiary i zawierzenia Bogu. Niestety już po 6 miesiącach mały Józef ciężko zachorował. Rodzice wiedzieli, że ich syn może umrzeć. Właśnie wtedy zwrócili się oni z wielką ufnością do Maryi, prosząc o łaskę uzdrowienia. Ich błaganie zostało wysłuchane.
Już od wczesnego dzieciństwa Giuseppe wykazywał zamiłowanie do modlitwy, jako ministrant wiernie wypełniał swe obowiązki w kościele parafialnym. Po raz pierwszy w wieku 7 lat powiedział: " Pragnę zostać księdzem, aby głosić Ewangelię". To pragnienie rozbudzał odtąd w sobie nieustannie. Nieco wcześniej, niż było to przewidziane kościelnymi przepisami, przyjął po raz pierwszy Komunię świętą, a 12 września 1908 roku biskup diecezjalny udzielił mu sakramentu bierzmowania. Giuseppe uczył się znakomicie w szkole podstawowej, nauczyciele zachęcali go do podjęcia dalszych studiów.
W maju 1908 roku dwunastoletni Giuseppe spotkał po raz pierwszy księdza Jakuba Alberione. Założyciel już wtedy rozpoznał w nim wielkie zamiłowanie do spraw Bożych i utwierdził go w przekonaniu o powołaniu kapłańskim. Jeszcze w tym samym roku Giuseppe został przyjęty do seminarium w Albie, gdzie ks. Alberione był ojcem duchownym. Założyciel obiecał także pomoc materialną rodzicom Giuseppe w czasie jego nauki w seminarium. Również w Albie Giuseppe należał do kleryków wyróżniających się w nauce, pracy, pobożności. W 1909 roku na ręce swego kierownika duchowego, księdza Alberione składa prywatny ślub czystości. 8 września 1912 roku przyjmuje strój duchowny. W 1915 roku zostaje powołany do służby wojskowej, jednak ze względu na słaby stan zdrowia już po miesiącu powraca do seminarium. Rok 1917 jest niezwykle ważny dla Giuseppe. Po wielomiesięcznych przemyśleniach postanawia przyłączyć się do grona młodzieńców skupionych wokół księdza Alberione, pragnących głosić Słowo Boże poprzez dobrą prasę. Postanawia przedstawić swą prośbę biskupowi Francesco Re, ordynariuszowi diecezji Alba. Zostaje życzliwie przyjęty i jeszcze w tym samym roku zostaje członkiem Towarzystwa Świętego Pawła, zgromadzenia zakonnego powstałego z inicjatywy ks. Alberione w 1914 roku. 19 października zostaje wyświęcony na kapłana, pierwszego kapłana Towarzystwa Świętego Pawła. Dziesięć dni po święceniach umiera jego matka.
Ksiądz Giaccardo, w swym głębokim życiu wewnętrznym, eksponował wielkie zamiłowanie do ducha Ewangelii, do naśladowania Św. Pawła jako ojca, mistrza i inspiratora duchowości paulińskiej. W centrum jego kapłańskiej posługi była zawsze Eucharystia. Jej sprawowanie, przedłużane adoracje przed Najświętszym Sakramentem formowały promieniowanie łaski i fascynowały osobą Jezusa Mistrza, Drogi, Prawdy i Życia. Jego pobożność wyrażała się również w wielkim umiłowaniu Matki Najświętszej. O Niej nauczał, pisał zawsze z dziecięcym uczuciem, kompetencją doktrynalną, w duchu apostoła. 30 czerwca 1920 roku w czasie odnawiania ślubów zakonnych przyjmuje imię Tymoteusz. W latach dwudziestych ks. Alberione uznał za konieczne założenie paulińskiego domu w Rzymie. Na opiekuna tej misji wybiera ks. Giaccardo. Wieczorem 14 stycznia 1926 roku ks. Alberione żegna go słowami: "Wysyłam ciebie do Rzymu z powodu twej wierności i miłości do Ojca św.". Uzyskawszy teren od benedyktynów rozpoczęto budowę domu. W 1929 roku zainstalowano w nim pierwszą maszynę drukarską. W 1936 roku ks. Giaccardo wraca do Alby, gdzie zostaje przełożonym wspólnoty. W związku z rozwojem Rodziny Świętego Pawła i założeniem zgromadzenia Uczennic Boskiego Mistrza, ks. Tymoteusz poświęcił się opiece duchowej tego nowego dzieła. Ojcu Angelico d'Alessandria, wizytatorowi apostolskiemu wyznał: "Ojcze, pragnę ofiarować moje życie Chrystusowi, aby tylko to zgromadzenie miało swoje miejsce w życiu Kościoła; jestem przekonany, że Bóg mnie wysłucha". Od 1946 roku jako wikariusz generalny zgromadzenia ponownie przebywa u boku ks. Alberione w Rzymie. Jednak siły fizyczne coraz bardziej opuszczają go, zapada na białaczkę. 12 stycznia 1948 roku ks. Tymoteusz odprawia w kaplicy domu generalnego po raz ostatni w swym życiu mszę św. Tego ranka Pius XII zatwierdził Zgromadzenie Pobożnych Uczennic Boskiego Mistrza. Ksiądz Tymoteusz Giaccardo zmarł 24 stycznia 1948 roku, w wigilię święta nawrócenia świętego Pawła. Pod czułą opieką Matki Najświętszej, pewnej soboty 1896 roku ks. Tymoteusz przyszedł na świat. Także w sobotę 1948 roku, przyjęty przez Maryję opuszczał świat, aby wejść do życia wiecznego. Dnia 22 października 1989 r. Ojciec św. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.
"Pragnę ofiarować moje życie Chrystusowi, aby tylko to zgromadzenie miało swoje miejsce w życiu Kościoła; jestem przekonany, że Bóg mnie wysłucha"
Błogosławiony Tymoteusz Giaccardo urodził się 13 czerwca 1896 roku w Narzole (diecezja Alba). Został ochrzczony jeszcze tego samego dnia, nadano mu imię Józef. Rodzice Stefano i Maria Gagna pracowali na roli. Nie byli zamożni, przelali jednakże na swe dzieci bogactwo wiary i zawierzenia Bogu. Niestety już po 6 miesiącach mały Józef ciężko zachorował. Rodzice wiedzieli, że ich syn może umrzeć. Właśnie wtedy zwrócili się oni z wielką ufnością do Maryi, prosząc o łaskę uzdrowienia. Ich błaganie zostało wysłuchane.
Już od wczesnego dzieciństwa Giuseppe wykazywał zamiłowanie do modlitwy, jako ministrant wiernie wypełniał swe obowiązki w kościele parafialnym. Po raz pierwszy w wieku 7 lat powiedział: " Pragnę zostać księdzem, aby głosić Ewangelię". To pragnienie rozbudzał odtąd w sobie nieustannie. Nieco wcześniej, niż było to przewidziane kościelnymi przepisami, przyjął po raz pierwszy Komunię świętą, a 12 września 1908 roku biskup diecezjalny udzielił mu sakramentu bierzmowania. Giuseppe uczył się znakomicie w szkole podstawowej, nauczyciele zachęcali go do podjęcia dalszych studiów.
W maju 1908 roku dwunastoletni Giuseppe spotkał po raz pierwszy księdza Jakuba Alberione. Założyciel już wtedy rozpoznał w nim wielkie zamiłowanie do spraw Bożych i utwierdził go w przekonaniu o powołaniu kapłańskim. Jeszcze w tym samym roku Giuseppe został przyjęty do seminarium w Albie, gdzie ks. Alberione był ojcem duchownym. Założyciel obiecał także pomoc materialną rodzicom Giuseppe w czasie jego nauki w seminarium. Również w Albie Giuseppe należał do kleryków wyróżniających się w nauce, pracy, pobożności. W 1909 roku na ręce swego kierownika duchowego, księdza Alberione składa prywatny ślub czystości. 8 września 1912 roku przyjmuje strój duchowny. W 1915 roku zostaje powołany do służby wojskowej, jednak ze względu na słaby stan zdrowia już po miesiącu powraca do seminarium. Rok 1917 jest niezwykle ważny dla Giuseppe. Po wielomiesięcznych przemyśleniach postanawia przyłączyć się do grona młodzieńców skupionych wokół księdza Alberione, pragnących głosić Słowo Boże poprzez dobrą prasę. Postanawia przedstawić swą prośbę biskupowi Francesco Re, ordynariuszowi diecezji Alba. Zostaje życzliwie przyjęty i jeszcze w tym samym roku zostaje członkiem Towarzystwa Świętego Pawła, zgromadzenia zakonnego powstałego z inicjatywy ks. Alberione w 1914 roku. 19 października zostaje wyświęcony na kapłana, pierwszego kapłana Towarzystwa Świętego Pawła. Dziesięć dni po święceniach umiera jego matka.
Ksiądz Giaccardo, w swym głębokim życiu wewnętrznym, eksponował wielkie zamiłowanie do ducha Ewangelii, do naśladowania Św. Pawła jako ojca, mistrza i inspiratora duchowości paulińskiej. W centrum jego kapłańskiej posługi była zawsze Eucharystia. Jej sprawowanie, przedłużane adoracje przed Najświętszym Sakramentem formowały promieniowanie łaski i fascynowały osobą Jezusa Mistrza, Drogi, Prawdy i Życia. Jego pobożność wyrażała się również w wielkim umiłowaniu Matki Najświętszej. O Niej nauczał, pisał zawsze z dziecięcym uczuciem, kompetencją doktrynalną, w duchu apostoła. 30 czerwca 1920 roku w czasie odnawiania ślubów zakonnych przyjmuje imię Tymoteusz. W latach dwudziestych ks. Alberione uznał za konieczne założenie paulińskiego domu w Rzymie. Na opiekuna tej misji wybiera ks. Giaccardo. Wieczorem 14 stycznia 1926 roku ks. Alberione żegna go słowami: "Wysyłam ciebie do Rzymu z powodu twej wierności i miłości do Ojca św.". Uzyskawszy teren od benedyktynów rozpoczęto budowę domu. W 1929 roku zainstalowano w nim pierwszą maszynę drukarską. W 1936 roku ks. Giaccardo wraca do Alby, gdzie zostaje przełożonym wspólnoty. W związku z rozwojem Rodziny Świętego Pawła i założeniem zgromadzenia Uczennic Boskiego Mistrza, ks. Tymoteusz poświęcił się opiece duchowej tego nowego dzieła. Ojcu Angelico d'Alessandria, wizytatorowi apostolskiemu wyznał: "Ojcze, pragnę ofiarować moje życie Chrystusowi, aby tylko to zgromadzenie miało swoje miejsce w życiu Kościoła; jestem przekonany, że Bóg mnie wysłucha". Od 1946 roku jako wikariusz generalny zgromadzenia ponownie przebywa u boku ks. Alberione w Rzymie. Jednak siły fizyczne coraz bardziej opuszczają go, zapada na białaczkę. 12 stycznia 1948 roku ks. Tymoteusz odprawia w kaplicy domu generalnego po raz ostatni w swym życiu mszę św. Tego ranka Pius XII zatwierdził Zgromadzenie Pobożnych Uczennic Boskiego Mistrza. Ksiądz Tymoteusz Giaccardo zmarł 24 stycznia 1948 roku, w wigilię święta nawrócenia świętego Pawła. Pod czułą opieką Matki Najświętszej, pewnej soboty 1896 roku ks. Tymoteusz przyszedł na świat. Także w sobotę 1948 roku, przyjęty przez Maryję opuszczał świat, aby wejść do życia wiecznego. Dnia 22 października 1989 r. Ojciec św. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.
za : www.paulus.org.pl
Rodzina Świętego Pawła, Anno I, numer 4, październik - grudzień
Rodzina Świętego Pawła, Anno I, numer 4, październik - grudzień
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz